Sazımız

Türkçe saz

Avrupa bir ud veya gitarda olduğu gibi, makamların daha büyük ton stoğu için daha fazla perde olmasına rağmen, boynun perdeleri vardır . Bugün, saz çoğunlukla kiraz ağacından veya kauçuk – plastik karışımından oluşan küçük, uzun bir seçim ( mızrap veya tezene ) ile oynanır . Daha önce sık selpe teknolojisi ( selpe parmaklarınız titreşime sahip dizeleri olduğu “altı çizili koparmak”), birkaç yıldır canlandı ve geliştirilmiştir. Bu arada, silinmiş bir Saz varyantı da var .

Kısa boyunlu Bağlama, Alevilik’te önemli bir yer tutar . Bağlama kullanılarak şiirlerin ( Deyiş ) yapıldığı veya söylendiği meclis ritüelinin ( Cem ) ayrılmaz bir parçasıdır ve Semah dans edilir. Hemen hemen her Alevi din adamı bağlama yapıyor , çünkü onlarsız Cem’i yönetmek mümkün değil.

Sınıflandırma numarası. (Tarafından Hornbostel-Sachs ):
Yolma bir mızrap, kabuk bağlama, darbuka: -: 321321-5 veya 321321-6 kabuk boyunlu ud, çıplak parmaklarla koparıp
kelime saz (Farsça veya Osmanlı Türk ساز) gelir Farsça Saz dahil ” Müzik aleti ”anlamına gelir. Gelen Türk aşağıdakileri ihtiva Saz ilk gibi müzik aletleri, çok sayıdaki yaylı çalgılar ( ayar Sazlar ), dizeleri ( yaylı Sazlar ), araçların ( üflemeli veya nefesli sazlar ) ve vurmalı çalgılar ( vurmalı sazlar ). Daha dar anlamda, sadece telli çalgılar, özellikle uzun boyunlu bağlama, saz olarak adlandırılır . terimi, bağlama (arasında bağlamak = bağlanması, birleştirme) genellikle eş anlamlı olarak kullanılır.

türleri

Cura (solda) ve bağlama (sağda)

bağlı boyun uzunluğu ayrılmıştır saz daha kısa bir boyun ile ( Kısa sap 🙂 Cura ve çöğür ve daha uzun bir boyun ile ( uzun sap 🙂 tambura divan bağlama, (de: aşık ) Sazi ve meydan Sazi . En yüksek ses ve 15 ila 25 cm arasında bir vücut uzunluğu, en küçük sesler Cura, 52.5 cm’lik bir gövde uzunluğu en sık sık yanlış olduğu Sazi divan asimile ^[1] meydan Sazi . En yaygın enstrüman bağlamadır .

Daha Batı ve Orta Asya göre araçlarıdır baz, berene, bozuk, Bulgari, çağur, çöğür ( çöğür ) CESTE, destek, dıngıra, dıngırdak, Dombra , Dutar , Harek, irızva, kopuz kopuz, ruzba, sazılak ve katran .

Benzer enstrümanlar Balkanlar , Yunanistan , Ermenistan , Azerbaycan , İran ve Orta Asya’da bulunabilir .

Gelen Türk halk müziği ya Türk rock ve pop , iki sürümü genellikle mevcut elektrik saz vardır:

geleneksel bir saz artı bir piezo pikap olan klasik şekil (armut şekli) ve
içinde elektrik gitar benzer kartuş ile -Bak.

ruh hali

Kural olarak, enstrümanın üç koro oluşturmak için birleştirilen 6-7 dizesi vardır (nadir: dört telli ile dört iki telli koro , Almanca ” dört telli “). Üst ve orta koro iki, alt iki veya üç telden oluşur. Üst ve alt koroda diğerlerinden daha kalın bir bas teli vardır. Enstrümanın en yaygın iki ruh hali (düzen) La-Re-Mi (ADE) ( bağlama düzeni – Bağlama ruh hali ) ve La-Re-Sol (ADG) ( bozuk veya kara düzen – karanlık ruh hali). İkincisi daha uzun boyunlu aletler için kullanılır. Ayrıca:

Türk Saz Oyuncusu

Abdal Düzeni : La-La-Sol (AAG)
Acemaşiran Düzeni : La-La-Fa (AAF)
Çargah Düzeni : La-Re-Sol (ADG)
Eviç Düzeni : La-Si-Sol (ABG)
Hüseyni Düzeni : La-La-Mi (AAE)
Hüzzam Düzeni : La-La-Fa # (AAF #)
Kayseri Düzeni : La-Mi-La (AEA)
Kütahya Düzeni : La-Re-Re (EKLE)
Misket Düzeni : La-Re-Fa # (ADF #)
Mustezat Düzeni : La-Re-Fa (ADF)
Rast Düzeni : La-Do-Sol (ACG)
Sabahi Düzeni : La-Do-La (ACA)
Segah Düzeni : La-Re-Si (ADB)
Şur Düzeni : La-Mi-Si (AEB)
Ümmi Düzeni : La-La-Re (AAD)
Yeksani (ayrıca: Irızva ) Düzeni : La-Re-La (ADA)
Zirgüle Düzeni : La-Fa-Sol (AFG)